Samaria kloof

Lieve vrienden en familieleden,

Het is op dit moment 23:53 en ik heb ergens de energie vandaan gehaald om het reisverslag te gaan maken. Wat totaal niet logisch is aangezien wij vanochtend om half negen al naast ons bed stonden. En dat was niet omdat we toen al klaar waren met uitslapen, nee we hadden zowaar plannen gemaakt om wat te gaan doen.

Vandaag stond namelijk op de planning: het afdalen van de Samaria kloof en daarna ook nog een bezoekje brengen aan het strand… Dus om kwart over negen zaten we bepakt en bezakt in de auto en besloten op weg te gaan.
2 uur en een kwartier later hadden we heel wat van het landschap van Kreta gezien, hoge bergen, diepe dalen, heel veel heldere zee, grote villa’s en oude dorpjes waarbij we ons de afvroegen hoe het zou zijn als je daar geboren werd. Dit allemaal onderweg naar de kloof waarbij we over de smalste, hobbeligste, slechtste wegen van Kreta reden, en geloof me het is meerdere keren door me hoofd geschoten dat we de berm in zouden rijden waarbij ik verschillende vragen op me afriep (‘Wat is het alarmnummer van Kreta?’ ‘Hoe moet ik iemand reanimeren?’ ‘Overleven we zo een val überhaupt wel?’) waarna ik in de auto met mezelf afsprak dat ik al deze vragen thuis zou opzoeken, zo ver kan ik nog steeds geen antwoord geven op die vragen…
Back to the subject, we waren dus nog steeds niet bij de kloof aangekomen en we besloten dus maar naar het strand te gaan. Hier hebben we nog een heerlijke lange middag doorgebracht aan zee. Waarbij we zeker, en vooral Tim, weer in de golven gespeeld hebben al waren deze wel iets minder hoog dan op het andere strandje, als antwoord op je vraag Ruthy! En ik bedenk me nu dat ik daar waarschijnlijk mijn energie weer heb terug gekregen want niks is lekkerder en rustgevender dan een middag aan zee. Rond een uur of vier besloten we dat het wel weer goed was voor vandaag en begonnen we aan de terugweg waarbij we toch nog een weg vonden die door de kloof ging wat toch wel erg mooi was en zeker het bezoeken waard.

Thuis aangekomen, toen we aan het eten zaten en onze vaste ‘plus en min’ ronde bezig was (hoogte en diepte punten van de dag) kwamen we erachter dat we de dag niet helemaal lekker hadden gepland. De bedoeling was namelijk dat we door de kloof zouden rijden om vervolgens een andere afdaling te nemen naar het strand. Wij dachten eigenlijk dat we een afdaling door de kloof naar het strand zouden nemen, niet realiserend dat het twee aparte activiteiten waren. Ook al hebben we ons niet helemaal aan de originele planning gehouden was het toch een geslaagde dag met een avontuurlijke autorit en een heerlijk zandstrand.

Nu we toch bezig zijn zal ik ook nog even kort wat over de afgelopen paar dagen vertellen. Zaterdag zijn wij gewisseld van huis en daar hebben we de rest van de middag aan het zwembad gelegen, tot nu toe zijn we heel enthousiast over dit huis, het is prima van binnen maar vooral buiten is heel mooi, een groot zwembad met geweldig uitzicht!
En Frank misschien is het niet helemaal survival maar ik denk dat we al goed op weg zijn, gister hebben we namelijk een kleine berg beklommen en onderschat het woord klein niet want het was nog steeds zwaar, al zou dat ook kunnen komen doordat T&T en ik er rennend aan begonnen. ;) We beklommen deze berg omdat er bovenop een kerkje stond wat we al hadden kunnen bewonderen vanaf ons uitzicht waarop mama had geroepen dat ze daar nog heen wilde gaan, zo gezegd zo gedaan. Eenmaal boven was het het ook wel waard hoor! Wat een uitzicht! Tel nu maar onze avontuurlijke autorit van vandaag hierbij op en ik denk dat we al sterk tegen het survivallen aanzitten!

Dikke kus uit Kreta

PS. Blijf kijken bij het verslag of er foto's bijkomen, ik zal er nu een paar bijzetten maar morgen vast meer, heb ook per ongeluk foto's die bij Rethymnon hoorden bij lui dagje gezet!